ไข่ป่าม
"ไข่" คนละฟอง ใบตองคนละใบ ที่เด็กๆ ต่างถือมาเพื่อร่วมกันเรียนรู้การทำ "ไข่ป่าม" ชื่อตามภาษาพื้นเมืองหรือแปลเป็นภาษากลางได้ว่า "ไข่ปิ้ง" นั่นเอง
น้องอ้อ...ชีวิตที่ไม่ย่อท้อต่อความยากลำบาก
น้องอ้อ มีความฝันอยากเป็นครู ทุกวันนี้น้องอ้อต้องพยายามทั้งตั้งใจเรียนหนังสือ ช่วยงานบ้าน เก็บขยะหารายได้เสริม ดูแลยายและน้องๆ ทั้ง 4 ชีวิตในครอบครัวต่างช่วยเหลือกันอย่างไม่ย่อท้อต่อความยากลำบาก
น้องเพ็ชร ชีวิตที่เลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะทำดีได้
"หลังอบรมคราวนี้ผมกับเพื่อนๆจะทำขนมขายสร้างรายได้ระหว่างเรียน และผมจะสอนยายให้ทำขนมด้วยยายจะได้ทำขนมขายที่หน้าบ้าน" น้องเพ็ชรกล่าว
สมาธิจงเกิด
ปัจจุบันเด็กๆ ส่วนมากใช้เวลาอยู่กับสมาร์ทโฟนและโลกโซเชียล หากรู้จักใช้เวลาว่างในการทำสมาธิแม้เพียงไม่มาก ก็น่าจะช่วยให้พวกเขาและเธอพัฒนาขึ้นมาเป็นเยาวชนที่เข้มแข็ง
จิตอาสา ปันเวลาช่วยกัน
เพื่อช่วยเหลือบรรเทาความทุกข์ยากของน้องธันวา นักศึกษาเหล่านี้จึงใช้กำลังแรงกายและแรงใจมาช่วยกันปรับปรุงซ่อมแซมบ้านให้กับน้องธันวาซึ่งเก่าและทรุดโทรมมาก
"ราชวัตร" เยาวชนต้นแบบเศรษฐกิจพอเพียง
ปัจจุบันไก่พื้นบ้านที่เลี้ยงไว้ ขยายพันธุ์จนได้ลูกเจี๊ยบเล็กๆ ประมาณ 10 ตัว รวมทั้งผักสวนครัวที่ปลูกไว้ก็ให้ผลผลิตมากพอเหลือกิน จึงได้เก็บผักนำไปขายเป็นรายได้ของครอบครัวอีกทางหนึ่ง
กรณิศก่อสร้าง สร้างชีวิตใหม่ สร้างบ้านในฝันให้เด็กยากไร้
เด็กทั้ง 3 ครอบครัวนี้ บริษัทกรณิศ ก่อสร้าง จำกัด ได้อาสาเข้ามาช่วยเหลือโดยออกแบบและทำการก่อสร้างบ้านและห้องน้ำหลังใหม่ที่มั่นคงแข็งแรงปลอดภัยให้ครอบครัวละ 1 หลัง
เด็กๆ กำลังเผชิญอะไรในชุมชนแออัด
เกือบ 1 ใน 3 ของเด็กวัยรุ่นผู้หญิงที่นี่เรียนไม่จบ ม.ต้น หรอกเพราะท้องก่อน เมื่อเร็วๆ นี้ก็มีเพื่อนหนูคนหนึ่งที่ต้องออกจากโรงเรียนตอน ม.2 เพราะท้อง
อาหารเช้า มื้อสำคัญของหนู
มูลนิธิ ซี.ซี.เอฟ. ได้จัดสรรงบประมาณให้กับ โรงเรียนบ้านดงสว่าง โรงเรียนบ้านกลาง โรงเรียนบ้านโคกภู ใน จ.สกลนคร เพื่อจัดอาหารเช้าให้นักเรียน 180 คนตลอดปีการศึกษา
"นุรา" บทเรียนที่เคยผิดพลาด จากการตั้งครรภ์ในวัยเรียน
ตอนที่รู้ตัวว่าท้องตกใจมาก เพราะยังเรียนอยู่แค่ชั้น ม.5 ตอนนั้นคิดอย่างเดียวว่าจะทำแท้งเพราะเราอยากเรียนต่อให้จบ
ปิดเทอม ปิดเรียน แต่เปิดโอกาสแห่งการเรียนรู้
สำหรับเด็ก ซี.ซี.เอฟ. แล้ว ช่วงปิดเทอม คือช่วงเวลาแห่งการเปิดโลกทัศน์การเรียนรู้สำหรับพวกเขาให้ก้าวไกลไปมากขึ้น
เจเน็ต ก้าวแรกกับการเป็นผู้ให้
หนูน้อยวัย 8 ขวบ อาศัยอยู่ในชุมชนแออัด อยู่ในห้องแคบๆ พื้นและผนังบ้านผุพัง ริมคลองสามเสน ตอนเด็กๆ ด้วยความซนและตัวเล็กทำให้น้องร่วงลงไปตามช่องไม้เก่าๆ เพราะตาและยายไม่มีเงินซ่อมบ้าน
