“ทิ้งถิ่นแดนสะตอ สู่อ้อมกอดของขุนเขา”

เรื่องเล่า ซี.ซี.เอฟ. : คุณรุ่งนภา ศิริประสพ เจ้าหน้าที่มูลนิธิ ซี.ซี.เอฟ.ฯ พื้นที่ดำเนินงานจังหวัดเชียงใหม่ 

เราไม่ใช่คนแปลกหน้าของที่นี่อีกต่อไป

“ความวิตกกังวลมันก่อตัวขึ้นในใจอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ในช่วงแรกเมื่อเริ่มก้าวเข้ามาทำงานที่มูลนิธิ ซี.ซี.เอฟ.ฯ การทำงานบนดอยสูงกับกลุ่มชาติพันธุ์ที่มีวัฒนธรรมและวิถีชีวิตที่แตกต่างกับวิถีของตนเองจากเดิมโดยสิ้นเชิง เพราะตั้งแต่เด็กจนเรียนจบก็อาศัยในดินแดนใต้จังหวัดพัทลุง การได้เริ่มทำงานในที่แห่งใหม่นี้นอกจากช่วยเปิดประสบการณ์ใหม่ ๆ แล้วยังทำให้ได้ “เปิดใจ”ที่จะเรียนรู้และเข้าใจการทำงานในหลากหลายบริบทที่แตกต่าง ทั้งงานด้านเอกสารที่มีความละเอียด การลงพื้นที่ทำงานกับเด็ก ครอบครัว และชุมชน การเรียนรู้วัฒนธรรมที่แตกต่างอย่างจริงใจ แม้ว่าต้องใช้ระยะเวลามากแต่ก็โชคดีมาที่มีพี่ ๆ ซี.ซี.เอฟ. กรรมการ และผู้นำชุมชนคอยแนะนำและช่วยเหลือในการทำงานตลอด จึงทำให้การทำงานราบรื่นขึ้นแม้ว่าเป็นคนต่างถิ่นค่ะ” ลูกเกดตอบด้วยน้ำเสียงสดใส

เล่าถึงความประทับใจในการทำงานให้ฟังได้ไหม ?

“มีความสุข ไม่รู้จะอธิบายเป็นคำพูดออกมาได้อย่างไร รู้แค่ว่ามีความสุข เมื่อเห็นรอยยิ้มเด็ก ๆ เห็นผู้ปกครองมาร่วมกิจกรรมอย่างตั้งใจกับลูก ๆ หลาน ๆ เห็นเด็ก ๆ สนุก ได้วิ่งเล่น ได้กินขนมอร่อย ๆ ก็ทำให้ความรู้สึกเหน็ดเหนื่อยจากการเดินทางที่ยากลำบากหายเป็นปลิดทิ้งค่ะ” ลูกเกดเล่าให้ทุกคนฟังในขณะเจ้าหน้าที่ ซี.ซี.เอฟ. กำลังล้อมวงกินอาหารกลางวันร่วมกัน

3 ปี ที่ผ่านมาเห็นถึงความเปลี่ยนแปลงของเด็กและครอบครัว

“จากการที่ได้เข้าไปทำงานกับเด็ก ครอบครัว และชุมชน ทำให้ได้ทราบถึงสภาพปัญหาต่าง ๆ มากมาย เช่น ความเหลื่อมล้ำทางการศึกษา ความยากลำบากในการเดินของคนในชุมชน อาหารการกินของเด็กไม่ครบ 5 หมู่และไม่ถูกสุขลักษณะ แต่เมื่อมูลนิธิฯ ได้ให้สนับสนุนความช่วยเหลือเด็กด้านต่าง ๆ เด็กจึงได้รับทุนการศึกษาเป็นประจำทุกปี เด็กได้กินอาหารเช้า ในขณะที่พ่อแม่ออกไปทำไร่ ทำนา และหลังจากที่เด็ก ๆ ได้กินอาหารเช้าทุก ๆ วัน ลูกเกดก็สังเกตุว่าเด็ก ๆ มีหน้าตาสดชื่น มีพลังพร้อมที่จะเรียนหนังสือมากขึ้น และที่เห็นได้ชัดเจน คือครอบครัวเด็กได้รับคลังอาหารในครัวเรือน ได้เลี้ยงไก่ ปลูกผักและหมุนเวียนกินในครอบครัว กินไม่หมดก็ขายให้กับคนในชุมชน เกิดรายได้ให้ครอบครัวอีกด้วย”

เชื่อว่า...ทุกความพยายามย่อมมีผลลัพธ์เสมอ

“มีเด็กคนหนึ่ง อาศัยอยู่กับย่าวัยชรา อายุ 89 ปี ด้วยสายตาของย่ามองไม่เห็น ทำงานไม่ไหวจึงไม่มีรายได้ อาหารอาศัยจากญาติบ้าง ได้จากเงินที่น้องไปรับจ้างเก็บมะเขือเทศและพริกบ้าง แต่ไม่เพียงพอที่จะไว้ใช้สำหรับเรียนต่อ ด้วยน้องเป็นเด็กเรียนดี จึงได้ส่งข้อมูลและขั้นตอนการขอ “ทุนการศึกษาพิเศษ” ของมูลนิธิ ซี.ซี.เอฟ.ฯ ให้น้องและคุณครู เพื่อขอทุนการศึกษาในระดับอุดมศึกษา และน้องก็ทำสำเร็จ !! ผ่านเกณฑ์การคัดเลือกได้รับทุนสนับสนุนการศึกษา จนถึงตอนนี้น้องกำลังใกล้เรียนจบชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 แล้ว ดีใจและภูมิใจมากค่ะ ที่เห็นเด็กได้เรียนหนังสือ อยากให้เห็นเขามีอนาคตที่ดี มีงานทำ แค่นี้ก็ภูมิใจที่สุดแล้วค่ะ” ลูกเกดกล่าวทิ้งท้ายด้วยรอยยิ้ม

เผยแพร่เมื่อ : 9 กันยายน 2568

ร่วมสนับสนุนเงินบริจาค

#มูลนิธิซีซีเอฟ #CCF