รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ ในวันที่เฝ้ารอวันกลับบ้าน
เรื่องเล่า ซี.ซี.เอฟ. : เจ้าหน้าที่ ซี.ซี.เอฟ. ผู้นำชุมชนและอาสาสมัครชายแดน

30 ก.ค. 2568 สถานการณ์ชายแดนเริ่มคลี่คลายมากขึ้น ภายในศูนย์อพยพชั่วคราวยังมีเด็กและครอบครัวอาศัยพักพิงอยู่เป็นจำนวนมาก ทุกคนต่างเฝ้ารอทางการประกาศอย่างใจจดจ่อเพราะจากบ้านกันมาหลายวัน

พี่บุญยัง กรรมการจิตอาสา ซี.ซี.เอฟ. ผู้นำชุมชน เล่าให้ฟังว่า “พี่เองได้มาช่วยดูแลคนในหมู่บ้านที่ศูนย์พักพิงชายแดนตั้งแต่วันแรก ๆ ทุกครั้งที่พวกเราได้ยินเสียงรถบรรทุก ขนสิ่งของ อาหาร น้ำดื่ม ฯลฯ เข้ามายังศูนย์อพยพ เจ้าหน้าที่และอาสาทุกคนต่างไม่รีรอที่จะเข้ามาช่วยหิ้วของกันคนละไม้ละมือลงจากรถอย่างไม่มีทีท่าว่าจะเหน็ดเหนื่อย สายธารแห่งน้ำใจจากพี่น้องคนไทยหลั่งไหลเข้ามาอย่างท่วมท้น ทุกครั้งที่เห็นเด็กยิ้มเมื่อพวกเขาเห็นผู้ปกครองยื่นมือรับสิ่งของจำเป็น อาหาร หรือน้ำดื่ม นั่นคือภาพที่ตรึงใจที่ทำให้พี่รู้สึกว่าสิ่งที่พวกเรากำลังทำอยู่นั้นมันมีความหมายและมีคุณค่า โดยเฉพาะคุณค่าทางจิตใจค่ะ”

นอกจากการระดมทุนจัดซื้อของใช้ฉุกเฉิน อาหาร น้ำดื่ม มูลนิธิฯ ยังให้ความสำคัญด้านจิตใจของเด็ก ในสถานการณ์ที่เด็กต้องอยู่ในเหตุการณ์ปะทะตามแนวชายแดนก่อนหน้านี้ เจ้าหน้าที่ ซี.ซี.เอฟ. จึงได้จัดกิจกรรมสร้างความสุข เติมรอยยิ้ม บริเวณโรงอาหารโรงเรียนที่จัดเป็นศูนย์พักพิงชั่วคราว จังหวัดสุรินทร์และจังหวัดศรีสะเกษ พื้นที่ปลอดภัยสำหรับเด็ก ๆ และครอบครัว ช่วยบรรเทาความวิตกกังวล ให้จิตใจของเด็กได้ผ่อนคลายจากความตึงเครียด

“ขอบคุณทุก ๆ หน่วยงานที่ช่วยเหลือผู้อพยพได้กลับมามีรอยยิ้ม ขอบคุณมูลนิธิ ซี.ซี.เอฟ.ฯ ที่อยู่เคียงข้างชุมชนและจัดกิจกรรมดี ๆ ขอบคุณน้ำใจของคนไทยที่ไม่ทอดทิ้งกันค่ะ” พี่วรรษิดา ผู้ใหญ่บ้านจากคำเขื่อนแก้ว

“วันนี้ พี่ ๆ ซี.ซี.เอฟ. มานั่งอยู่ท่ามกลางเด็กเล็ก ในมือหยิบหนังสือนิทานภาพขึ้นมาเปิดทีละหน้าและเริ่มเล่านิทานให้เด็ก ๆ ที่กำลังนั่งล้อมวงฟัง แววตาจับจ้องไปที่หนังสือภาพ “คิก ๆ คัก ๆ เสียงหัวเราะของเด็กเล็ก ทำให้บรรยากาศภายในศูนย์พักพิงผ่อนคลาย” วันนี้เด็กได้ออกเดินทางไปยังโลกแห่งจินตนาการที่ปลอดภัยและสวยงาม ส่วนรุ่นพี่ก็มานั่งรวมกลุ่มกันวาดภาพและระบายสีอยู่อีกฟากที่ไม่ห่างกับเด็กเล็กมากนัก” ศุภาภินันท์ จันทชำนิ เจ้าหน้าที่ ซี.ซี.เอฟ. อาสาสมัคร เล่าให้ฟังขณะหยิบกระดาษแผ่นใหญ่แจกเด็ก

ชุมชนในฝันของหนูเป็นอย่างไร ?

เด็กแต่ละกลุ่มต่างที่มา ต่างชุมชน มารวมตัวกันช่วยกันวาดภาพ ต่อเติมความฝันของตนเองลงไปยังภาพ บางคนวาดไป เล่าให้สิ่งวาดให้เพื่อนฟังไปด้วย บางคนวาดบ้านไม้ริมลำธาร บางคนวาดสวนผักที่ทุกคนช่วยกันดูแล แต่ที่สังเกตได้ชัด เกือบทุกภาพล้วนมีเรื่องราวเกี่ยวการสู้รบ การปกป้องโบราณวัตถุ การปกป้องชุมชนของตนเองจากระเบิด หลุมหลบภัย ฯลฯ เมื่อทุกกลุ่มวาดเสร็จ ตัวแทนก็มายืนเล่าเรื่องราวของชุมชนในฝันให้เพื่อน ๆ ฟังด้วยความภาคภูมิใจ

ทุกครั้งที่เสียงปรบมือดัง เด็ก ๆ ยืนยิ้มกว้าง  สิ่งนี้สะท้อนถึงความสุขเล็ก ๆ ที่เกิดขึ้นในศูนย์พักพิงแห่งนี้  ก่อนจากกันเด็ก ๆ ถามว่าพวกเราว่า... พรุ่งนี้พี่ ๆ จะมาไหม?

ท่านสามารถสมทบเงินบริจาค
ช่วยเหลือเร่งด่วน จัดซื้ออาหาร น้ำดื่ม เพื่อช่วยเหลือเด็ก ครอบครัวและผู้ได้รับผลกระทบชายแดนไทย

#มูลนิธิซีซีเอฟ #CCF